آیا استفاده از تحریک مغناطیسی مغز rTMS درمان افسردگی جوانان است؟

بر اساس مقاله ارائه شده توسط گولدمن، سن یک عامل غیر تاثیرگذار در درمان اختلال افسردگی حاد (MDD) توسط تحریک مکرر مغناطیسی مغز (rTMS) در نظر گرفته می‌شود. میخواهیم بدانیم که آیا این امر برای جوانان صادق است؟

تعدادی جوان در یک کلینیک اروپایی (هلند) در نظر گرفته شدند که تحت درمان با (rTMS) به همراه روان‌درمانی هستند و از پروتکل‌هایی با پالس‌های کمتر (1200-1500 پالس) و تعداد جلسات کمتر برای آن‌ها استفاده می‌شود. در هلند خودکشی عامل اصلی مرگ در بین سنین 15 تا 17 سالگی است و شیوع افسردگی نیز در سال‌های گذشته افزایش داشته است. متاسفانه، اثرگذاری داروهای ضد افسردگی اغلب در این گروهِ آسیب پذیر نسبت به دیگر بزرگسالان کمتر هم هست، همچنین عوارض جانبی(به عنوان مثال رفتار خودکشی) بیشتری نیز از این گروه گزارش می‌شود. تشخیص و اقدام زودهنگام و استفاده از روش‌های درمانی جدید و ایمن در این گروه سنی بسیار مهم است.

rTMS یک روش غیر تهاجمی تعادل عصبی است که از میدان های الکترومغناطیسی برای تحریک فعالیت‌های عصبی در نواحی نزدیک کانونی مغز و به طور کلی قشر پشتی جانبی پیش‌پیشانی مغز (DLPFC) استفاده می‌کند. rTMS یک درمان ایمن، قابل تحمل و موثر در نظر گرفته می‌شود، عوارض جانبی آن کم و نرخ جوابدهی آن بین 29 تا 66.3 درصد متغیر است.

در اینجا می توانید درباره تحریک مغناطیسی مغز rTMS بیشتر بخوانید …

برخی از مطالعات انجام شده نشان می‌دهند که سن یک عامل در پیش‌بینی میزان پاسخدهی به درمان نیست، با این حال تحقیقات محدودی در مورد rTMS روی جوانان انجام شده است تا به سوال rTMS درمان افسردگی جوانان است یا خیر پاسخ داده شود.

آنالیز تحریک مغناطیسی مغز rTMS درمان افسردگی جوانان

بنابراین میخواهیم یک آنالیزِ آزمون تعقیبی را شرح دهیم که اثربخشی rTMS را در جوانان افسرده (سن 18 تا 25 سال) در مقایسه با بزرگسالان ارزیابی می‌کند و به پرسش ما در زمینه rTMS درمان افسردگی جوانان کمک می کند. داده‌ها از کلینیک‌های هلندی جمع آوری شده است. شرایط قرارگیری در این تست بدین گونه بود:

بیماران بالای 18 سال بودند.
برای آن‌ها اختلال افسردگی حاد(MDD) تشخیص داده شده بود.
تحت درمان با Rtms با هدف‌گیری قسمت قشر پشتی جانبی پیش‌پیشانی مغز (DLPFC) بودند.

یک مقیاس درجه بندی افسردگی، یا پرسشنامه افسردگی بک- (BDI-II) II یا مقیاس رتبه بندی افسردگی 17 ماده‌ای همیلتون (HDRS-17) نیز باید برای ارزیابی شدت افسردگی حداقل قبل و بعد از درمان هم استفاده می‌شد.

معیارهای حذف بیماران از تست rTMS درمان افسردگی جوانان:

بیماران با تشخیص اولیه‌ای غیر از MDD
بیماران کمتر از 18 سال

اولین اندازه گیری‌های بدست آمده شامل پاسخدهی و بهبود در هر دو گروه سنی بود. پاسخدهی به درمان، کاهش50 درصدی(و بیشتر) مقدار BDI یا HDRS را نشان میداد. نمره BDI زیر 12 و نمره HDRS زیر 8. نمرات HDRS برای محاسبه میانگین کل گروه به امتیازات BDI تبدیل شدند.

بیماران یا با rTMS با فرکانس پایین روی قشر پشتی جانبی پیش‌پیشانی مغز (DLPFC) یا با rTMS با فرکانس بالا روی DLPFC سمت چپ تحت درمان قرار گرفتند. در صورتیکه که نوع پروتکل اولیه اثر قابل توجهی نداشت، درمانگران به پروتکل دیگری تغییر رویه می‌دادند و در صورت نیاز، rTMS در هر دو سمت انجام داده می‌شد. مقالات قبلی نشان داده است که هیچ تفاوتی در میزان اثربخشی در صورت تغییر این پروتکل ها وجود ندارد.

علاوه بر این بیماران در طول درمان، از رفتاردرمانی شناختی (CBT) نیز بهره‌مند می‌شدند. این تست شامل 308 بیمار بود که از این تعداد 34 بیمار بین 18 تا 25 سال بودند بنابراین در گروه جوانان قرار می‌گرفتند و 274 بیمار باقیمانده در گروه بزرگسالان بالای 25. دموگرافی برای هر دو گروه همانطور که در جدول شکل 1 مشاهده می‌شود، قابل مقایسه بود.

در گروه جوانان تعداد زنان بیشتر بود( 76درصد از تعداد کل، در گروه بزرگسالان این عدد 50.4 درصد بود).

تفاوت زیادی بین دو گروه سنی در: جلسات rTMS، پروتکل rTMS استفاده شده و یا استفاده از داروهای روان‌درمانی وجود نداشت. به طور کلی تفاوت قابل توجهی در چندابتلایی(حضور یک یا چند بیماری روانی علاوه بر بیماری یا اختلال اولیه) نیز وجود نداشت اگرچه در بین جوانان شایع‌تر بود. علاوه بر این، شیوع اختلال طیف اوتیسم به طور قابل توجهی در گروه جوانان بالاتر بود. همچنین شیوع اختلالات پرخوری نیز در این گروه نسبتاً بالا بود.

اندازه‌گیری میزان مقاومت به درمان افسردگی(DM-TRD) در هلند فقط برای بخشی از گروه مورد تست تعیین شد چراکه اطلاعات لازم برای محاسبه آن برای همه بیماران در دسترس نبود. با این حال این عدد در جوانان نسبت به بزرگسالان بیشتر بود البته نه به میزان قابل توجهی.

همانطور که در شکل بالا نشان داده شده است، میزان BDI اولیه به طور قابل توجهی در گروه جوانان در مقایسه با بزرگسالان بالاتر بود. این تفاوت قابل توجه در اواسط و پس از درمان ناپدید شد. در میزان بهبودی کامل و نتیجه حاصل شده نیز تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. این مسئله اهمیت زیادی دارد چراکه میزان اولیه بالای این فاکتور به معنی پاسخدهی کمتر به درمان Rtms است.

هنگامی که پاسخدهی و چندابتلایی در گروه‌های سنی، جداگانه مورد آنالیز قرار گرفت، به نظر می‌رسد که چندابتلایی تأثیر بیشتری بر پاسخدهی در بزرگسالان دارد. در جوانان، نرخ پاسخدهی به درمان، 66.7٪ زمانی که هیچ چند ابتلایی وجود نداشت، و زمانی که چندابتلایی وجود داشت 62.5٪ ، بود. در بزرگسالان، میزان پاسخدهی به درمان، 67.2 درصد در صورت عدم وجود چندمبتلایی، و 55.3 درصد در صورت وجود چندمبتلایی بود. این با مطالعات روی سایر درمان‌های ضد افسردگی مطابقت دارد و نرخ پاسخدهی کمتری را در بیماران مبتلا به چندمبتلایی و DM-TRD بالا نشان می‌دهد.

در نتیجه، این مطالعه نشان می‌دهد که علیرغم اینکه گروه جوانان مقدار BDI اولیه بالاتری داشتند و پتانسیل چندمبتلایی در آن‌ها بیشتر بود و از درجه بالاتری از مقاوم ‌بودن در برابر درمان برخوردار بودند، روش rTMS برای آن‌ها در مقایسه با بزرگسالان تاثیر کمتری نداشت.

تحریک مغناطیسی مغز rTMS یک گزینه درمانی معقول و موثر برای جوانان دارای افسردگی است. اگرچه جوانان و والدین آن‌ها ممکن است نگران اثرات طولانی مدت این روش بر مغز در حال رشد باشند، اما تحقیقات نشان می دهد که نرخ توقف بیماری و ایمنی مطابقی وجود دارد. از یافته‌های این مطالعه می توان برای آگاهی دادن به جوانان برای در نظر گرفتن rTMS استفاده کرد.

کلینیک تخصصی مغز و اعصاب تهران واقع در شهر تهران، محدوده ونک با حضوری متخصصین مغز و اعصاب همچون دکتر محمد رضوانی آماده ارایه مشاوره و پاسخ به سوالات شما عزیزان در زمینه استفاده از درمان و دستگاه تحریک مغناطیسی مغز rTMS می باشد.

منبع مطالب از سایت: https://www.brainstimjrnl.com/article/S1935-861X(23)01708-4/fulltext